Brotherless Night: சசியின் கண்ணோட்டத்தில் இலங்கை உள்நாட்டுப் போர்

நிச்சயமாக, மக்கள் எவ்வாறு ஒருவருக்கொருவர் தொடர்புகொள்ளலாம் என்ற எனது புரிதல் புத்தகத்தை பாதித்தது, அது நான் எழுதும் அனைத்தையும் பாதிக்கிறது. உதாரணமாக, நான் பல தமிழ் மருத்துவர்களை அறிந்திருப்பது எனக்கு அதிர்ஷ்டம், சசியின் மருத்துவம் மீதான அன்பு அந்த உறவுகளில் வேரூன்றியுள்ளது. ஆனால் நான் இந்த காலகட்டத்தில் இந்த இடத்தில் வாழவில்லை, எனவே கதாபாத்திரங்களின் வளர்ச்சி பெரிதும் ஆராயப்பட்டு, அதன் விளைவாக, தீவிரமாக கற்பனை செய்யப்பட்டது.

அக்டோபர் 7, 2023 முதல் நான் செய்த ஒவ்வொரு வாசிப்பிலும் பார்வையாளர்கள் காஸாவில் இனப்படுகொலை பிரச்சினையை எழுப்பியுள்ளனர், எனவே அது மிகவும் தெளிவான உதாரணம். ஆனால் சூடான் மற்றும் உக்ரைன் உட்பட மற்றவையும் உள்ளன. நிச்சயமாக, நான் புத்தகத்தை எழுதிக்கொண்டிருந்தபோது, அத்தகைய ஒத்திசைவுகளை நான் கற்பனை செய்யவில்லை. நான் அந்த இடத்திலும் அந்த நேரத்திலும் மூழ்கியிருந்தேன்.

எனது ஆராய்ச்சி உடல் மற்றும் உணர்ச்சி வன்முறைகள், உண்மையான கொடூரம் ஆகியவற்றின் பல கணக்குகளை வெளிப்படுத்தியது. யதார்த்தமான முறையில் எழுதுவதற்கு, அந்த அனுபவத்தை கற்பனை செய்ய நான் தயாராக இருக்க வேண்டியிருந்தது. அந்த வரலாற்றை தங்கள் சொந்த வழிகளில் ஈடுபட்டிருந்த அறிஞர்கள், கலைஞர்கள், வாசகர்கள் மற்றும் நண்பர்களால் நான் அதில் ஆதரிக்கப்பட்டேன். அந்த மக்களில் சிலர் தங்கள் சொந்த திட்டங்களில் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தனர், இணையான கேள்விகளைப் பற்றி நான் அவர்களுடன் உரையாடக்கூடியதாக இருந்தது.

வன்முறையை நேர்மையாகவும், வேடிக்கை பார்ப்பவராக அல்லாமலும் எவ்வாறு சித்தரிப்பது என்பதையும் நான் சிந்திக்க வேண்டியிருந்தது. பல சந்தர்ப்பங்களில், மற்ற மக்கள் அதை அழிக்க முயற்சித்திருந்ததால் நான் வன்முறையை பக்கத்தில் வைத்திருந்தேன். எனவே அந்த நிகழ்வுகள் அங்கிருக்க வேண்டியிருந்தது. ஆனால் அந்த வன்முறையை தாங்கிக்கொள்ளும் மக்கள் வேற்று பார்வைக்கு உட்படுத்தப்படுவதை நான் விரும்பவில்லை.

நான் பேசிய சிலர் இந்த நேரத்தைப் பற்றிய தங்கள் நினைவுகளை அரிதாகவே பகிர்ந்துள்ளனர். அவர்கள் மிகவும் தாராள மனப்பான்மையுடன் இருந்தனர், நான் அவர்களுக்கு கடமைப்பட்டுள்ளேன்.

ரோஹிந்தன் மிஸ்திரியின் "ஏ ஃபைன் பேலன்ஸ்" புத்தகத்தின் நான் ஒரு பெரிய ரசிகை, எனது பல நண்பர்கள் அதை அவர்கள் படித்து முடித்த மிகவும் சோகமான நாவல் என்று அடையாளப்படுத்துகிறார்கள். இந்த புத்தகம் துக்கமாக இருக்கும் என்று எனக்குத் தெரியும், நான் அந்த புத்தகத்தை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்தேன். எலிசபெத் மெக்ராக்கன் மற்றும் யியுன் லியின் படைப்புகள் என்னை ஒரு எழுத்தாளராக என் ஆரம்ப நாட்களில் இருந்தே பாதித்துள்ளன. மைக்கேல் சாபோனின் "தி அமேசிங் அட்வெஞ்சர்ஸ் ஆஃப் கவலியர் & க்ளே" என்னை கவர்ந்தது. மேலும் நிச்சயமாக, "பிரதர்லெஸ் நைட்" என்பது ஒரு நானஃபிக்ஷன் புத்தகத்திற்கான ஒரு வகையான மரியாதை: "தி ப்ரோக்கன் பால்மைரா", யுனிவர்சிட்டி டீச்சர்ஸ் ஃபார் ஹியூமன் ரைட்ஸ் (யாழ்ப்பாணம்) எழுதியது. அந்தப் புத்தகம்தான் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்கதாக இருந்தது.

நான் குறிப்பாக பொதுமக்கள் பெண்கள் மற்றும் சிறுபான்மையினரின் அனுபவங்களில் ஆர்வமாக உள்ளேன். எனது குடும்பப் பின்னணி காரணமாக, யாழ்ப்பாணத் தமிழ்ப் பொதுமக்கள் பெண்களின் கதைகளுடன் வளர்ந்தேன், அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் இடம்பெயர்ந்து இராணுவமயமாக்கப்பட்ட நிலையில் வாழ்ந்தனர் - தமிழ் போராளிகள், இலங்கை இராணுவம் மற்றும் இந்திய அமைதிகாக்கும் படைகளுடன். பலர் தங்கள் குடும்பங்களை, பெரும்பாலும் முதியோர் மற்றும் குழந்தைகள் உட்பட, பல முறை இடமாற்ற வேண்டியிருந்தது. அவர்கள் ஆயுதம் ஏந்தியவர்களுக்கு தண்டனை இல்லாத சூழலில் வாழ்ந்தனர், மேலும் பாலியல் வன்முறைக்கு அஞ்சினர். அவர்கள் தங்கள் கல்வியை முடிக்கவும், தங்கள் குடும்பங்களுக்கு உதவவும், சில சந்தர்ப்பங்களில், குடியேறவும் போராடினர். அவர்கள் பகிர்ந்த விவரங்கள் காரணமாக, நான் அவர்களின் வாழ்க்கையை தெளிவாக கற்பனை செய்ய முடிந்தது. மாணவர்கள், பேராசிரியர்கள் மற்றும் எதிர்ப்பாளர்களுடன் சேர்த்து, அவர்கள் அந்த வரலாற்றின் விளிம்புக்குத் தள்ளப்பட்டதாக நான் உணர்ந்தேன். எனவே அது வலுவான உந்துதலாக இருந்தது.

மக்களைப் பேட்டி எடுப்பது எனக்குப் பிடிக்கும், மேலும் ஒரு தகவல் இருந்தால், அதை அடைவதற்கான வழி எனக்கு இருக்கிறது என்ற அனுமானத்துடன் நான் பொதுவாக செயல்படுகிறேன். அது என் ஆரம்பகால ஆசிரியர்கள் எனக்குக் கற்றுத்தந்த செய்தியறை அணுகுமுறை. கற்பனை வெளியில் அதைப் பயன்படுத்த முடிந்தது எனக்கு அதிர்ஷ்டம்.

அது அவ்வளவு நேரம் எடுக்கும் என்று எனக்குத் தெரியாது! ஆனால் நான் மிகவும் பிடிவாதமானவள். ஒரு கட்டத்தில் அதை முடிப்பதை விட முடிக்காமல் இருப்பது மோசமாக இருக்கும் என்பது தெளிவாகியது. மேலும் நான் மேலே குறிப்பிட்டது போல், இந்த வரலாற்றைப் பற்றி கவலைப்படும் ஒரு அசாதாரண சமூகத்தால் ஆதரிக்கப்பட்டேன்.

எனது முன்னாள் ஆசிரியர், அற்புதமான ஜேம்ஸ் ஹைன்ஸ், ஜேம்ஸ் ஹாமில்டன்-பேட்டர்சனின் ஜெரோண்டியஸ் புத்தகத்திலிருந்து எங்களுக்கு மேற்கோள் காட்டுவார், சுவாரஸ்யமானது போல நாங்கள் துல்லியமாக இருக்க வேண்டும் என்று எங்களுக்குச் சொல்வார். அது மிகவும் நல்ல அறிவுரை என்று நினைக்கிறேன்.

வெவ்வேறு வகையான சமூக அறிவையும் உண்மையையும் கௌரவிக்கக்கூடிய இடமாக நான் கற்பனை இலக்கியத்தைப் பார்க்கிறேன், அங்கு கடுமையான சரிபார்ப்பு செயல்முறைகள் குறைவான பாரம்பரியமான வடிவங்களை எடுக்கலாம், மேலும் பேச சிரமப்படும் மக்களுக்கு அதிக தாராளமான பாதுகாப்பு இருக்கலாம். அது உண்மையான வரலாற்றுக்கு கதவுகளைத் திறந்தால், நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். நான் எழுதிக்கொண்டிருந்தபோது, புத்தகத்தின் பக்கங்களில் வரலாற்று நினைவகத்தைப் பாதுகாப்பதைப் பற்றி நான் சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தேன் என்றும் சொல்வேன். ஆனால் வெளியீட்டிற்குப் பிறகு, நாவல் காரணமாக இந்த காலகட்டத்தைப் பற்றி முதல் முறையாக தங்கள் குடும்பத்தினருடன் விவாதித்த பல வாசகர்களிடமிருந்து நான் கேள்விப்பட்டேன். அது நான் கனவில் கூட நினைத்திராத ஒரு வகையான பாதுகாப்பு.

இது புத்தகங்களை மட்டுமல்ல, மற்ற மக்களையும் சிறந்த வாசகர்களாக மாற்றும் ஒரு வகையான புத்தகம் என்று நம்புகிறேன். அது என்னை எழுதுவதற்கான ஒரு விஷயம்.

இலங்கை அதிகார பரவலாக்கல், ஜனநாயகம் மற்றும் இராணுவமயமாக்கல் நீக்கத்தைப் பெற வேண்டும். அது எதிர்காலத்தில் நடக்கும் என்று நம்புகிறேன்.